Chwalmy niewysłowiony, Sakrament wystawiony(1),
Który Jezus tu zostawił nam dla obrony.
Ta Jego Krew i Ciało dobrem wielkiem się siało;
Gdy Go godnie przyjmujemy, da łask nie mało.
Niech Cię uczci lud wierny, Boże pociech niezmierny!
W czasie głodu, moru, wojny, bądź miłosierny.
Błogosław, prosim Ciebie, z niebios Najświętszy Chlebie,
Ulecz, broń, ratuj nas, zasil w każdej potrzebie.
Wierzymy stale, Panie, żeś tu jest; niech wyznanie,
Które sercem Ci składamy, ofiarą stanie.
Rozum, wolę dajemy, serce’ć ofiarujemy,
O Jezu, nasz Zbawicielu, kochać Cię chcemy![1]
(1) w niektórych tekstach można spotkać inny wariant słowa w tym wersie: „nieskończony”.
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 157. |