Co mnie w tobie zachwyciło

Zgłoszenie do artykułu: Co mnie w tobie zachwyciło

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Może ty mi powiesz jak to było –

Co mnie w tobie zachwyciło?

Żeby chociaż coś się śniło – skąd!

Głupio się zaczęło, niezbyt miło.

Co mnie w tobie zachwyciło?

Co to było, ślepa siła – błąd?

I chodzisz za mną jak uparty cień

Nasze usta siebie pragną

Przez calutki dzień.

Bez reszty pamięć

Wciąż wypełniasz mi

Bo dookoła, bezustannie ty, tylko ty!

Może ty mi powiesz jak to było –

Co mnie w tobie zachwyciło?

Tak beztrosko sobie żyłam tu.

No i nagle wszystko się zmieniło

Co mnie w tobie zachwyciło?

Co mnie w tobie zachwyciło, co?

Może ty mi powiesz jak to było –

Co mnie w tobie zachwyciło?

Chciałam zerwać, ale siły brak.

Coś mi się wydaje, że to miłość

Co mnie w tobie zachwyciło?

Chyba wreszcie na nas przyszło tak!

A gdy się stało –

to już człowiek wpadł

Wszystko wokół pojaśniało

Kto by wcześniej zgadł?

Niech będzie z nami

Poprzez wszystkie dni

Bo po prostu się kochamy – my! tylko my!

Może ja ci powiem, jak to było

Co mnie w tobie zachwyciło,

Chyba miłość wzięła dwoje nas.

Już się dokonało i spełniło

To, co mnie porwało, zachwyciło

Nic innego tylko miłość

Tylko miłość wzięła sobie nas![2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.irenajarocka.pl/
Oficjalna strona internetowa Ireny Jarockiej [odczyt: 27.07.2014].