Czemuż się dzisiaj weselić nie mamy, –
Gdy śpiewających Aniołów słuchamy, –
Chwałę na niebie, a pokój na ziemi –
Ogłaszających więc śpiewajmy z niemi –
Głosy radosnemi.
Już się narodził, świata Pocieszyciel, –
Zbawca narodów, wszystkiego Stworzyciel, –
Bóg oraz człowiek, w dziełach niepojęty, –
W stajni złożony, pomiędzy bydlęty, –
Choć od wieków święty.
Lecz cóż to w takiej postaci złożony, –
Na sianku leży Chrystus ukorzony, –
Wszak Go uznaje za Pana stworze¬nie. –
I z Aniołami nuci święte pienie, –
Czcząc to narodzenie.
Niosą Mu króle hołd z swojemi dary, –
Niosą pasterze wdzięczności ofiary, –
Bo łaska Boska ludziom hojnie dana, –
Przy narodzeniu Zbawiciela Pana, –
Jest nieporównana.[1]
1. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 33. |