Panie dobry jak chleb
bądź uwielbiony od swego Kościoła.
Bo Tyś do końca nas umiłował
do końca nas umiłował.
Tyś na pustkowiu chleb rozmnożył Panie
byśmy do nieba w drodze nie ustali.
Tyś stał się Manną wędrowców przez ziemię
dla tych co dotąd przy Tobie wytrwali.
Panie dobry jak chleb...
Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty
bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem.
Niech ziemia nasza stanie się ołtarzem,
a Chleb Komunią dla spragnionych Ciebie.
Panie dobry jak chleb...
Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,
jeśli spełnimy co nam przykazałeś.
Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy?
Ty naszym Życiem i Oczekiwaniem.
Panie dobry jak chleb...
Tyś za nas życie swe oddał na krzyżu,
a w znaku chleba w świątyniach zostałeś.
I dla nas zawsze masz otwarte Serce,
bo Ty do końca nas umiłowałeś.
Panie dobry jak chleb...[1]