Gdy świat tryumfuje, miłe aplauduje, a wraz wszystko stworzenie, –
Przyszedł z nieba Pan chwały, aby zbawić świat cały, –
Stąd dziś wesele, że w ludzkiem ciele, Bóg światu głosi, pokój przynosi. –
Przy swojem narodzeniu.
Drży od zimna Dziecię, bo w podłe powicie Jezus jest uwiniony, –
O Jezulu maleńki, proś przynajmniej Mateńki, –
Aby Cię wzięła i uwinęła w ciepłe piernaty w miękkie bławaty, –
Do serca przytuliła.
Jezulu rad będę, dać Ci na kolędę, ze serc naszych Ofiary, –
Aby Cię zagrzewały i to nam wyjednały, w ostatnim skonie, –
Przy Twej obronie, w Twem sercu Panie, dla nas mieszkanie, –
Dajże to Boskie Dziecię.[1]
1. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 38. |
2. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.