Górska przyjaźń

Zgłoszenie do artykułu: Górska przyjaźń

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wkrótce czas nam się rozstać, przyjaciele

Rozstać z sobą i z tymi górami

Pamiętacie w dobrej, czy złej chwili

One zawsze tu stały nad nami

Już niedługo znikną Wasze twarze

Za horyzont zapadną się szczyty

Jeszcze chwila, jeszcze trochę pomarzyć

Dobrych gwiazd nad górami policzyć

 Najpiękniejsze przyjaźnie – to w górach

 One patrzą okiem kozicy

 Zedrą każdy fałsz, każdą zdradę

 Tutaj tylko prawda się liczy

Nasza przyjaźń zakrzepła na ścieżce

I w uścisku dłoni na szczycie

Wznosi ona się nad największe ściany

I nad nasze zwykłe w górach życie

Pamiętacie – wykwitła w chwilach złości

W drogi z ciężkim plecakiem znoju

W blasku ognia i ciszy namiotu

W górskiej burzy i w nocy spokoju

 Najpiękniejsze przyjaźnie...

Patrzcie góry wyciągają ręce

I podają nam kosówki dłonie

Powrócimy za rok aby znowu

Górskim chłodnym wiatrem obmyć skronie

Jeszcze tylko marzeń nasnujemy

Namotajmy do serca ciszy

Aby za rok znów tutaj powrócić

I tę samą pieśń wiatru usłyszeć

 Najpiękniejsze przyjaźnie – to w górach

 One patrzą okiem kozicy...[1]