Czarne wrony czarno kraczą,
w czarnych barwach widzą świat
i na próżno im tłumaczą
mądrzy ludzie już od lat:
– Zamiast krakać weźcie pędzel,
przemalujcie, co się da,
czarnych barw nie chcemy więcej,
każdy kolor gra!
Czarne przegrywa,
kolor wygrywa,
w kolory grajmy dziś,
w jabłka z jabłonek,
w skrzydła biedronek,
w każdy zielony liść.
I jeszcze w te zboża
znad Wisły i Odry,
i w słońce, co mówi nam:
– Dzień dobry, dzień dobry,
dzień dobry, dzień dobry!
W słońce nad głową,
w różę różową,
w malwy wysoki kwiat,
w srebro wieczorów,
w tysiąc kolorów,
w jasny, wesoły świat!
Czarne barwy mamy z głowy,
nie będziemy w czarne grać,
może tylko zostawimy
czarnych jagód pełną garść,
siedem kropek na biedronkach
i na nosie piegi trzy,
a poza tym wykluczamy
czarny kolor z gry!
Czarne przegrywa...[1]