Grzechem Adama

Zgłoszenie do artykułu: Grzechem Adama

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Grzechem Adama ludzie uwikłani,

Wygnani z raju wołali z otchłani,

Spuśćcie niebiosa deszcz na ziemskie niwy

I niech z obłoków zstąpi sprawiedliwy.

Błąkał się człowiek wśród okropnej nocy.

Bolał i nikt go nie wspomógł w niemocy,

Póki nie przyszła z wiekami żądana

Z Judzkiej krainy Panna powołana.

Ona pokorą i cnoty skromnemi

Boga samego ściągnęła ku ziemi,

Że, którego świat nie objął wielkości

Tego panieńskie zamknęły wnętrzności.

Kiedy z obłoków Part do nas zstępował.

świat, jak rozległy, człowieka szanował,

Człeka, przed którym imieniem zginano

Niebieskie, ziemskie, piekielne kolano.

Nie naszą ci On zasługą ściągniony,

Miłość go sama wiodła w ziemskie strony;

Wziął ciało ludzkie, z nim ból, niedostatki,

Zbratał się z nami był Synem u Matki.

Dajmyż Mu za te dzięki, zborze wiemy,

Że kochając nas, był nam miłosierny;

I wznosząc ręce ku niebu jasnemu

Śpiewajmy chwałę Bogu najwyższemu. Amen.[1], [2], [3]

Bibliografia

1. 

Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 5.
Publikacja nie zawiera informacji na temat autora tekstu i muzyki utworu.

2. 

Bursa Stanisław, Pieśni adwentowe, Kraków, Bursa, Stanisław, 1938, s. 4.
Publikacja zawiera dwie pierwsze zwrotki. W drugiej zwrotce jest Panna zawołana zmiast Panna powołana.

3. 

Bursa Stanisław, Pieśni nabożne ludu polskiego. Nr 1 : Pieśni adwentowe, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1907, s. 3.
Publikacja zawiera dwie pierwsze zwrotki. W drugiej zwrotce jest Panna zawołana zmiast Panna powołana.