Hej Polska nie zginęła!

Zgłoszenie do artykułu: Hej Polska nie zginęła!

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Wariant 1

Strzałka

Hej Polska nie zginęła,

Bo my zginąć nie dam jej;

Z nas każdy Polski bronić chce

I wesprzeć w doli złej.

Wszak każdy zna granice jej,

Wszak to są morza dwa,

W obszarze całej ziemi tej

Do boju serce drga.

Hej Polska nie zginęła,

Nie – zroszona przodków krwią.

Wyplenim z niej nasienie złe

I chyba zginiem z nią.

Za prawa jej, za wolność jej

Przelejem chętnie krew;

Nie spoczniem, aż na ziemi tej

Wolności zejdzie krzew.[1]

Wariant 2

Strzałka

Hej, Polska nie zginęła, nie,

My zginąć nie dam jej,

Wszak każdy z nas jej bronić chce

I wesprzeć w doli złej.

A każdy zna granice jej,

Wszak to są morza dwa,

W obszarze całej ziemi tej.

Do boju serce drga.

Hej, Polska nie zginęła, nie,

Zroszona przodków krwią,

Wyplenim z niej nasienie złe.

I chyba zginiem z nią.

Za prawo jej, za wolność jej

Przelejem chętnie krew;

Nie spoczniem, aż na ziemi tej

Wolności zejdzie siew.[2]

Bibliografia