Polska w płomieniach, we krwi dziś tonie,
W gruzach jej grody i sioła!
A jednak życie bije w jej łonie,
Do boju synów swych woła!
Więc w górę serca! Polska młodzieży,
Wszak w twoich piersiach spowity
Cud zmartwychwstania tej ziemi leży,
W szczęku twych mieczów ukryty!
Dalej! W bój śmiało! I sercem całem
W sił własnych uwierz potęgę,
Orzeł, gdy skrzydłem uleci śmiałem,
To chmur rozerwie wnet wstęgę.
Precz ze zwątpieniem, gad to plugawy,
Co krew nam z serca wypija,
Z podłą precz skargą! Niech się bój krwawy
O byt wasz przyszły dobija.
Patrzcie, jak z trumny życie się rodzi,
Jak z nocy blask wstaje zorzy,
I w górę serca! Na gruzach wschodzi