Im bliżej do końca

Zgłoszenie do artykułu: Im bliżej do końca

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Im bliżej do końca,

tym bliżej do rana,

im bliżej do słońca,

tym bliżej do Pana.

Oj daj daj daj,

daj daj daj da,

Bóg nam zabrał

i Bóg nam da…

Daj daj,

oj daj daj daj,

daj daj da,

Bóg nam zabrał

i Bóg nam da.

Powracają z czarnej ziemi zakochani, rozbawieni,

powracają z czarnej ziemi zakochani, rozbawieni.

Oj daj daj daj,

daj daj daj da,

Bóg nam zabrał

i Bóg nam da…

Daj daj,

oj daj daj daj,

daj daj da,

Bóg nam zabrał

i Bóg nam da.

I Bóg nam da.

Pala się kości i skrzypce,

pali się pająk na nitce,

oj synku uciekaj w porę,

bo tutaj gore! Gore!

Oj synku, bo mi się sparzysz,

mówi mi mama z niebytu,

a ja się cieszę, niechaj mnie praży,

a ty się mama nie lituj,

a ty się mama – nie!

Im bliżej do końca,

tym bliżej do rana,

im bliżej do słońca,

tym bliżej do Pana.

Oj daj daj daj,

daj daj daj da,

Bóg nam zabrał

i Bóg nam da…

Daj daj,

oj daj daj daj,

daj daj da,

Bóg nam zabrał

i Bóg nam da.[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

Fundacja Okularnicy im. Agnieszki Osieckiej
Strona internetowa fundacji [odczyt: 28.03.2013].