Jasna jutrzenko kraju Limańskiego,
Drogi klejnocie Kościoła świętego,
Panienko Różo, przebłogosławiona,
Bądź pozdrowiona./bis
Twoja niewinność tak się podobała
Matce Boskiej, że Imię Ci Swe dała;
A od Jej Syna wielceś wyniesiona
I odznaczona./bis
Tobie się co dzień Boski Oblubieniec
Objawiał, – Jemu Tyś różowy wieniec
Uwiwszy, głowęś Jego nim zdobiła,
Uczcić siliła./bis
Róże dla Niego w ogrodzieś zbierała,
I Jemuś z serca je ofiarowała,
Który w dobroci raczył je przyjmować.
Mile dziękować./bis
Zaczem, rzecz słuszna, uwić wieniec Tobie
I w różańcowym zdobić Cię sposobie,
Boś Go na sobie wyraziła wiele,
Gdyś żyła w ciele./bis
Żywot i Mękę Zbawiciela swego
I Jego w chwale tryumfującego
Wyrażasz, Panno ubłogosławiona,
Bądź pozdrowiona./bis[1]
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 322. |
