Tyle w nas
Ile daje nam czas
Tyle masz
Ile umiesz brać
Z jego rąk
Z jego otwartych bram.
Mało szczęść
Mało wzruszeń i łez
Mało serc
Rozpalonych po kres
Głodni wciąż
Pytamy świata co da?
Jeśli było
Coś między nami
Jakaś miłość
Nie do utraty tchu
Lecz śniło
Się dniem i nocą ten sen
To świat i tak dał wiele
Było
Coś między nami
Jakaś miłość
Nie do utraty tchu
Lecz śniło
Się dniem i nocą ten sen
To świat i tak szczodry był.
Płynie czas
Wartką rzeką i tak
Rzeźbi nas
Twardą dłonią co dnia
Twój jest świat
Jeśli potrafisz brać.
Rosną w nas
Nasze głody co dnia
Płynie czas
Coraz mniej chce nam dać
Mało szczęść
Wiele rozstań i strat
Jeśli było
Coś między nami
Jakaś miłość
Nie do utraty tchu
Lecz śniło
Się dniem i nocą ten sen
To świat i tak dał wiele
Było
Coś między nami
Jakaś miłość
Nie do utraty tchu
Lecz śniło
Się dniem i nocą ten sen
To świat i tak szczodry był,
Bo dziś
Kocham czasu siłę
Wierzę wciąż
W jego słuszny bieg
Ufam, że
Podaruje tyle
Ile zechcę wziąć
Ile zechcę mieć.[2]
1. |
|
2. |
http://www.ostrowska.pl/ |