Jeszcze Polska nie zginęła – pamiętaj, narodzie!
Wnet z więzów niewoli wstanie, przyjdzie ku swobodzie.
Porzucimy rozpacz, uzbroim się w męstwo,
Wiarę włożym w serca, Bóg da nam zwycięstwo.
Francja, Anglia, Ameryka, nasi sprzymierzeńcy,
Dopomogą nam wypędzić naszych ciemiężeńcy.
Marsz, marsz, Polacy, Francuzi, Anglicy!
Precz, Hitlerze, z Polski, a z nim sekutnicy!
Jak wypędzim tych psubratów i będziemy wolni,
To nam Polskę odbudują, bośmy tego godni.
Wtenczas Polska będzie świecić jako zorza,
Jej granice będą od morza do morza.[1]
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 295. |