Judzką krainę noc okryła.
I w snu marzeniach zanurzyła, Jej niwy./X3
Pokój zajął szczęśliwy, szczęśliwy,
Gość w Betlejem mieście mnogi
I Pasterze lud ubogi,
Cnotliwy, cnotliwy.
I w polu przy swej trzodzie,/bis
Posnęli w swobodzie./bis
Wtem wskroś obłoki zajaśniały,
I w nadzwyczajne przyodziały, Promienie,/X3
Całe niebios sklepienie, sklepienie,
A w powietrzu się unosi
Anioł i radośnie głosi
Zbawienie, zbawienie.
Że Bóg się w polu rodzi,/bis
Na ziemię przychodzi./bis
Pasterze ze snu temi głosy
Zbudzeni trwogą pod niebiosy, Spojrzeli,/X3
Widząc cuda zadrżeli, zadrżeli,
Lecz im Anioł rzekł, by byli
Bez wszej trwogi i spieszyli,
Weseli, weseli.
By Zbawiciela swego,/bis
Witać zesłanego./bis
Gdy Mu swe dary już oddali.
Stanęli w kolo i śpiewali, O Panie,/X3
Tu leżący na sianie, na sianie,
Tyś w dobroci niepojęty,
Żeś obrał sobie z bydlęty, Mieszkanie./bis
Abyśmy przez to w niebie,/bis
Mieszkali u Ciebie./bis[1]
1. |
Śpiewnik kościelny katolicki: czyli największy podręcznik dla ludu i organistów w kościołach katolickich. Cz. 1, s. 45, 46. |
2. |
Flasza Tomasz, 50 najwięcej używanych kolęd, Kraków, Antoni Piwarski i Spółka, 1930, s. 14, 15. |
3. |
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013.