Już od rana, rozśpiewana chwal, o duszo Maryę!
Cześć Jej świątkom, cześć pamiątkom, co dzień w niebo niech bije.
/Cud bo żywy na podziwy, Jej wielmożność u Boga;
Panna czysta, Matka Chrysta, przechwalebna, przebłoga!/bis
Chwałaż, chwała, niech wspaniała, krewkość w sercu ukróci;
Niech łaskawie, świata wrzawie, ujmie sprośnych tu chuci!
Cud bo ty wy...
Serce rośnij w cześć rozgłośniej, dźwięków Maryi nieść krocie;
Świat w niemocy, świat sierocy, odmieniła w żywocie.
Cud bo żywy...
Hej, Hosanna! Nieustanna! Brzmieć chórami wielkimi!
Pełna łaski, niech odblaski Swe rozstrzela po ziemi!
Cud bo żywy...
Myśl i zmysły, czem rozbłysły, czem w miłości nabrzmiały,
Wstańcie wtórem, wznieście chórem, Przenajświętszej pochwały.
Cud bo żywy...
O całego niewieściego rodu chlubo i chwało!
Tyś Wybranka! Kwiecia wianka, co go niebo splatało!
Cud bo żywy...
Bądź ochłodą i osłodą, tym, co wiernie i stale
Twoje świątki i pamiątki podawają ku chwale.
1. |
Siedlecki Jan, Śpiewniczek zawierający pieśni kościelne z melodiami dla użytku młodzieży szkolnej, wyd. 5 poprawione, Kraków, Księża Misjonarze na Kleparzu, 1908, s. 217. |
2. |
Gieburowski Wacław, Dziesięć pieśni kościelnych, Poznań, Kazimierz Tomasz Barwicki, 1929 |
Zrealizowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.