Kiedy niosę Tobie w darze,
Swój dziecięcy młody wiek.
Promień słońca na swej twarzy,
Myślę sobie wtedy tak:
Jaki dobry jest Ten, który kocha nas,
Mimo naszych wad,
czego w życiu nam brak,
Skoro kocha nas tak, Dobry Ojciec nasz.
Kiedy zwracam Ci, o Boże,
Życia dar i wiary cud.
Gdy przynoszę to, co kocham,
Myślę sobie wtedy tak:
Jaki dobry jest Ten, który kocha nas...[1]