Mówią ludzie, że w tym sensu nie ma,

Że tak nie można żyć,

Że to wszystko to banalny schemat

Nie warty jednej łzy.

Na co komu to –

– Błysk nostalgii, smuga cienia?

Gdy cudze serca puste są

I gdy czas zamienia w nicość marzenia?

Śpiewam, kiedy śpiewam,

Wtedy zmienia się świat,

Tańczą liście na drzewach!

Śpiewam, kiedy śpiewam,

Uśmiech smutku jest wart

I nadzieją dojrzewa!

Mówią ludzie, że to wszystko minie

Jak kolorowy sen,

Że mój uśmiech z czasem się rozpłynie

I w smutek zmieni się.

Może będzie tak,

Że nic z tego nie zostanie,

Lecz póki w nas muzyka gra,

Życie jest czekaniem na pierwszy taniec!

Śpiewam, kiedy śpiewam,

Wtedy zmienia się świat,

Tańczą liście na drzewach!

Śpiewam, kiedy śpiewam,

Uśmiech smutku jest wart

I nadzieją dojrzewa!

Śpiewam, kiedy śpiewam,

Wtedy zmienia się świat,

Tańczą liście na drzewach!

Śpiewam, kiedy śpiewam,

Uśmiech smutku jest wart

I nadzieją dojrzewa!

Śpiewaj i ty, nie zważaj na łzy,

Póki toczą się dni, nie liczy się nic,

Złe prognozy i sny i smutki u drzwi!

Śpiewaj! Ze mną śpiewaj!

Śpiewaj i ty, nie zważaj na łzy,

Póki toczą się dni, nie liczy się nic,

Złe prognozy i sny i smutki u drzwi!

Śpiewaj! Ze mną śpiewaj!

Śpiewaj!

Kiedy śpiewasz, ze mną śpiewasz,

Wtedy zmienia się świat,

Tańczą liście na drzewach!

Śpiewasz, ze mną śpiewasz,

Uśmiech smutku jest wart

I nadzieją dojrzewa!

/Śpiewasz, kiedy śpiewasz,

Wtedy zmienia się świat,

Tańczą liście na drzewach!

Śpiewasz, kiedy śpiewasz,

Uśmiech smutku jest wart

I nadzieją dojrzewa!/bis^[1]