Krajobraz po rewolucji

Zgłoszenie do artykułu: Krajobraz po rewolucji

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Pyłki piasku, punkty twarzy, przestwór mroczny zrywa wiatr,

Dziwne miejsce los nam zdarzył i perfidnie wybrał czas,

Cóż w tym my?

Pytam: cóż w tym my?

Do wyboru tylko norma: jeśli myśl to prosty krój

Dawno za nas rozstrzygnięto, i ostatni ucichł bój,

A gdzie my?

Pytam: a gdzie my?

Dziejowy dowcip,

Z absurdalnej sztuki kraj,

Mistrzowie wizji urządzają nowy raj.

Cóż mają dla nas?

Dostajemy zestaw ról,

Wybór niewielki i spod kiepskich wyszły piór!

Znowu ktoś wie od nas lepiej,

No popatrzcie, jak ma być,

Po ramieniu ktoś nas klepie,

Absurdalnie każąc żyć,

A my cóż?

Pytam: a my cóż?

A my cóż? pytam, a my cóż?!

Mechaniczny taniec trwa, dziwny skrzypek dziwnie gra

Krok dyktuje, usypiając nas w tym rytmie.

Kto magiczny przerwie krąg, smyczek z martwych wyrwie rąk,

Z mroku mitów wyprowadzi nas na drogę?

Może my, może my?[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.budkasuflera.pl/
Oficjalna strona internetowa zespołu Budka Suflera [odczyt: 23.12.2015].