Leci po błoniu,
Rycerz na koniu,
Broń na nim, jak słońce błyska,
A koń pod nim pianą pryska,
Matulu moja!
Pójdę do boju,
W mym świetnym stroju;
A z koniczkiem dzielnym w biegu
Stanę w wojskowym szeregu,
Jak rycerz jaki.
Armat się nie bój,
O koniku mój!
Choć krzyk, wrzawa i świst kul,
Leć śmiało, uszu nie tul,
Jak koń od brony.
Wróci po wojnie
Stach twój spokojnie,
Dla kraju był wojownikiem,
Przy tobie będzie rolnikiem,
1. |
Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 106. |
2. |
Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 50. |
3. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 19, s. 26. |