Nie wiem sam, czemu tak
lubię patrzeć w twe oczy,
łowić w nich słońca blask
jak w jeziorze głębokim.
Nie wiem sam, czemu chciałbym w głosie twym
słyszeć szum traw wysokich,
słyszeć wiatr, który goni
stada białych obłoków.
Nie wiem sam, czemu tak
lubię gładzić twe włosy,
spadające na twarz,
jak wierzbowe warkocze.
Nie wiem sam, czemu chciałbym z tobą być
w dzień słoneczny, czy w burzę.
Może na to odpowiesz,
czemu tak ciebie lubię?[3]
1. |
|
2. |
http://www.kppg.waw.pl/ |
3. |