Maniusiu, gdy słonku zajdzi
i ksienżyc si nam udmieni(1),
/ja bedym na Kajzyrwaldzi,
z ty strony, ży je Znisieni(2)./bis
Przytuli, wezny pud krzaczyk
i bedym ciebi bajtlował,
/bu jezdym grzeczny chłupaczyk
i bedym ciebi całował./bis[1]
(1) Ksienżyc si nam udmieni – tj. po nowiu księżyca.
(2) Na Kajzyrwaldzi, z ty strony, ży je Zniesieni – tj. na północnych stokach Kajzerwaldu. Kajzerwald jest to szczytowa, porośnięta niegdyś laskiem część północnej krawędzi płyty Płaskowyżu Podolskiego. Zniesienie to przedmieście, niegdyś wieś po północno-wschodniej stronie Lwowa.