Myślałam kiedyś że Mistrz
Każdą odpowiedź zna
Gdy garścią mądrości swych
Napełniał moje „ja”
Świadomy ce
Coś w co wierzyć chcę
Obracał w zwątpienie mój Mistrz
Tak dobrze kogoś jest mieć
Dobrze ufać mu
W ciemności zgubiłam się
Ty prowadź–Mistrzu
Mówił mi coś
Co dla mnie wtenczas
Było niejasne i mdłe
Teraz już wiem
Mądrość jest w nas
Wsłuchajmy się w drgania swych ciał
Każdy z nas kiedyś miał
Swego Mistrza
Czerpał z niego, utożsamiał się z nim
Każdy Mistrz kiedyś miał
Swego Mistrza
Mistrzem być możesz i ty
I przyjdzie ten dzień
Gdy sam będziesz chciał
Poczuć wolności swej
Teraz już wiesz
To wszystko jest w nas
Wsłuchajmy się w drgania swych ciał
Każdy z nas kiedyś miał...[2]
1. |
|
2. |
http://edytabartosiewicz.net/ |
3. |
http://www.polskirock.art.pl/ |