Dosyć już ciebie mam,

Musisz radzić sobie sam,

Więc żegnaj mój słodki Charlie!

Tak, doprawdy, przykro mi,

Lecz tym razem musisz iść,

Więc żegnaj mój słodki Charlie!

Zły los złączył nas,

Komu w drogę, temu czas.

Dziś już słaba płeć

Własne zdanie może mieć,

Więc pospiesz się, zwijaj się!

Na przyjęciu zasnął raz

No i został rok czy dwa

Mój Charlie, mój słodki Charlie!

Dziadek Mróz z okien zlazł,

Na porządki w domu czas,

Więc żegnaj mój słodki Charlie!

Ten, kto nie ma nic,

Wciąż na kredyt musi żyć.

Cel ten świeci im

Jak najwięcej lat i zim

Zaliczyć tak, tak jak ty!

Na dnie duszy dobrze wiesz,

Wszystko ma swój kres,

Rozstajemy się, czy chcesz, czy nie.

Więc zabieraj się stąd w mig,

Klucze oddaj mi, pókim dobra

Bierz, co chcesz i płyń!

Dałam pić i dałam jeść,

Przyodziałam chudy grzbiet,

Więc żegnaj mój słodki Charlie!

Podzieliłam wszystkim się,

A tyś nie docenił mnie,

Więc żegnaj mój słodki Charlie.

Zły los złączył nas,

Komu w drogę, temu czas.

Dziś już słaba płeć

Własne zdanie może mieć,

Więc pospiesz się, zwijaj się!

Na dnie duszy dobrze wiesz,

Wszystko ma swój kres,

Rozstajemy się, czy chcesz, czy nie.

Więc zabieraj się stąd w mig,

Klucze oddaj mi, pókim dobra

Bierz, co chcesz i płyń!

Głupiś ty, powiem ci,

Tak jak sułtan mogłeś żyć!

Za późno, mój słodki Charlie!

Taki styl to nie szpan,

Raz do walki z życiem stań.

Mój Charlie, mój słodki Charlie!

Ten, kto nie ma nic,

Wciąż na kredyt musi żyć.

Cel ten świeci im

Jak najwięcej lat i zim

Zaliczyć tak, tak jak ty!^[2]