Zgłoszenie do artykułu: Moment

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

...a przed wieloma bardzo laty,

Kiedy wróciliśmy z wakacji,

Czekało już na mego tatę

Wezwanie do mobilizacji.

Jeszcze na drzewach dużo liści,

Jeszcze nie czuje się jesieni...

Mama na ganku mundur czyści,

Tata z sąsiadem gada w sieni,

Babcia kanapki w kuchni robi,

Siostra pucuje but do czysta...

Na wielką wojnę się sposobi

Mój dzielny tata – rezerwista.

Już oto czapkę ma na bakier,

Już oto marsa ma na czole,

Zajeżdża śmieszny stary fiakier

Co tatę odwieźć ma na kolej.

Czerwony otok, srebrne sznury,

Szabla na schodach głośno dzwoni,

Tata podnosi mnie do góry

(już nikt mnie nie podniesie po nim)

...wlecze się konik, krok po kroku,

Niknie wśród mgieł babiego lata,

A wraz z nim niknie, rok po roku

Mój nieżyjący dawno tata

Co miał swą szablę, i swój domek,

Coś kiedyś kochał, coś przeklinał,

I przetrwał jako blady moment

W pamięci niemłodego syna.[1]

Bibliografia

1. 

Waligórski, Marek
Prywatne archiwum Marka Waligórskiego – syna Andrzeja Waligórskiego.

2. 

http://dalmafon.pl
Strona internetowa wytwórni Dalmafon [odczyt: 10.10.2018].

3. 

Kozłowska, Agnieszka