Nisko schyleni
nad książkami
nie chcemy słuchać wróżb!
Tu, na tej ziemi
ten jest z nami,
kto idzie w poprzek burz!
To właśnie my, to właśnie my
wchodzimy w życia nurt
i przyszłe dni, to nasze dni
bez cienia i bez chmur!
To właśnie my, las młodych rąk,
rośniemy co dzień wzwyż!
To właśnie my, gdzie słońca krąg,
szukamy ścieżek swych!
Nic nas w drodze nie zatrzyma,
u nas „jutro” zwie się „dziś”!
Cel swój mamy przed oczyma,
choć czasami trudno iść.
To właśnie my, ten serca rytm,
choć czasem brak już tchu!
To właśnie my, prócz nas już nikt,
będziemy żyli tu!
Życie wybiera
sobie każdy
i wie, gdzie będzie szedł!
Kto bohaterem –
ten ku gwiazdom
poleci może wnet!
To właśnie my...[1]