Idziemy w tym marszu
wciąż naprzód i naprzód,
a tutaj stokrotka pod płotem.
Ostrożnie, kochani,
nie włazić butami,
uwaga, nie deptać stokrotek!
Nie deptać stokrotek po drodze,
bo chociaż stokrotka niewielka,
to w każdej jest nuta piosenki
i w każdej poezji kropelka.
I człowiek się robi bogatszy
przez taki maleńki kwiatuszek.
dlatego rzucamy dziś hasło:
Nie deptać stokrotek i wzruszeń, i wzruszeń!
Stokrotka jest mała,
stokrotka nieśmiała,
musimy stokrotkom pomagać.
Niech cieszą się słońcem,
niech kwitną na łące,
nie deptać stokrotek, uwaga!
Nie deptać stokrotek...
Nie wolno zapomnieć,
to ważne ogromnie,
to serce dyktuje ten protest.
Na wielkim afiszu
stokrotkę narysuj.
Uwaga! Nie deptać stokrotek!
Nie deptać stokrotek...[1]