Niedownom posadził
zimnioki na polu,
|: trzeba ich obredlić,
zelzyć troche rolu. :|
Akurat dyscycek
poloł dzisioj z rana,
|: bedu lepi rosły,
Zosińko kochano. :|
Siadoj ze mno, Zosiu,
oplewis je z chwostu,
|: zeby ich nie głusył,
niech se lepi rosnu. :|
Jade, Janku, z tobo,
nie trzeba mie prosić,
|: jak kuń krzoka zegnie,
bede go podnosić. :|
Zimnioki opiele,
oset powyrywom,
|: proś mie zawse w pole,
wcale sie nie gniwom. :|
Przecie to jest dlo nos,
pracować potrzeba,
|: zeby nom nie brakło
nigdy w dumu chleba. :|[1]