Pamiętne dawne Lechity,
Żyły i męstwem i cnotą,
Wolność kochaną i złotą
Nad wszystkie kładły zaszczyty.
Bo w cnotliwym zawsze łonie
Do wolności ogień płonie.
Rycerstwo w zbroi sypiało;
Trąbą zbudzone do chwały,
Lasy przebiegło i skały
Za bóstwem swoim, za chwałą;
Bo gdy zbroja chwałę daje,
Stal się lekkim skrzydłem staje.
A wrogom bronią zabraną
Młodzież, tęskniąca do sławy,
W czasie swych ojców wyprawy,
Ćwiczyła dłoń młodocianą.
Męski zapał ssała z mlekiem,
1. |
Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 48. |
2. |
Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 49, 50. |
3. |
Barański, Franciszek, W górę serca!: drugi zbiór pieśni narodowych i patriotycznych. Cz. 2, Słowa, Lwów, Warszawa, Księgarnia Polska, 1920, s. 18. |
4. |
Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 152, 153. |