Panie, jam Dawid syn Izai,
Piastowy jestem syn.
Ty mi na sercu znak wypalisz
zasłucham się w Twój rym.
Wiosnąś przyoblókł, wiosną tęsknot
ciało i siłę bark
Niechaj jesienią się nie rozpękną
tęskniące struny harf.
Ja jestem Dawid, jam jest pasterz
Błagalną wiodę pieśń,
byś się zmiłować chciał nad Piastem,
byś żniwo zwolił zwieść.
A gdy powstanie olbrzym Goliath,
by złamać młodość mą
Błagają Ciebie Syjon, Moria:
ku wspomożeniu zstąp!
Ja jestem Dawid, jam jest pasterz
Błagalną wiodę pieśń,
byś się zmiłować chciał nad Piastem,
byś żniwo zwolił zwieść.[1]
1. |
http://andrzejpiaseczny.art.pl/ |