Piosenka przed wymarszem

Zgłoszenie do artykułu: Piosenka przed wymarszem

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Pojrzyj! orły nasze płyną,

W straszny bój...

Idę do tych, którzy giną –

Bywaj zdrowa mi, dziewczyno,

Jam nie twój...

Kto dziś marzyć chce spokojnie,

Nie wart żyć po świętej wojnie.

U bagnetu jasnej stali

Róża lśni

Barwa ust twych i korali...

Kiedy gdzieś w nieznanej dali

Legnę we krwi,

Na pierś mi w usłudze bratniej

Złóż ją – twój dar ostatni.

Ktoś tam płacze... niechaj płacze –

Śmiać się w głos!

Wy tu błądźcie jak tułacze.

Iść na kule i kartacze

Lepszy los...

Droga żmudna i mozolna,

Lecz nas wspomni Polska wolna.

Od północy niebo dymi –

Pierś się rwie!

Poszli nasi w trud olbrzymi...

Prędzej, bracia! Kiedyż z nimi

Złączym się?

Grają trąbki, gwar polata...

Żyj, Ojczyzno, po kres świata!

Legion świetny, dumny, krwawy –

Polski straż.

Dawnym szlakiem ojców sławy

Wiedź, och! prosto do Warszawy

Wodzu nasz!

Długo na róg złoty czeka

Tu daleka – niedaleka...[1], [2]