Podnieś rączkę, Boże Dziecię,
Błogosław, Jezu kochany,
Zagój krwawe Polskie rany!...
Tyleśmy już wycierpieli,
Krwią przesiąkłe polskie ziemie
I pokryte mogiłami,
Przetrawione przez płomienie,
W gruzy wioski z miasteczkami.
Podnieś rączkę, Boże Dziecię,
I od wschodu do zachodu
Pobłogosław miłościwie
Życie polskiego narodu.
Lud siermiężny z rodu piasta,
Duchowne i świeckie stany,
Wioski, sioła, domy, miasta –
Błogosław, Jezu kochany![2]