Wariant 1
StrzałkaPolski przemysł niech nam żyje!
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Narodowych treść!
Brak przemysłu dawniej dwoił
Narodowy trud:
On pomostem, który spoił
Z szlachtą polski lud.
Lecz nauki nam potrzeba,
By osiągnąć szczyt.
Pracą sobie skarbmy nieba,
Zapewniajmy byt!
Tylko śmiele i wytrwale,
A wnet stanie gmach,
Co przyświadczy naszej chwale,
W wrogach wzbudzi strach.
Każdy bo z nas, który spłaci
Własnej biedy skarb,
Przez to samo już wzbogaci
Narodowy skarb!
A więc przemysł niech nam żyje.
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Wariant 2
StrzałkaPolski przemysł niech nam żyje,
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Narodowych treść!
Brak przemysłu dawniej dwoił
Narodowy trud,
On pomostem, który spoił
Z szlachtą polski lud.
Lecz nauki nam potrzeba,
By osiągnąć szczyt;
Pracą sobie skarbmy nieba,
Zapewniajmy byt!
Każdy bo z nas, który spłaci
Własnej biedy karb,
Przez to samo już wzbogaci
Narodowy skarb.
Polski przemysł niech nam żyje!
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje,
Narodowych treść![2]
Wariant 3
StrzałkaPolski przemysł niech nam żyje,
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Narodowych treść!
Brak przemysłu dawniej dwoił
Narodowy trud;
On pomostem, który spoił
Z szlachtą polski lud!
Lecz nauki nam potrzeba,
By osiągnąć szczyt!
Pracą sobie skarbmy chleba,
Zapewniajmy byt!
Więc ochoczo i wytrwale, –
A wnet stanie gmach,
Co przyświadczy naszej chwale,
W wrogach wzbudzi strach!
Każdy bo z nas, który spłaci
Własnej biedy karb,
Przez to samo już bogaci
Narodowy skarb!
A więc przemysł niech nam żyje,
Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje
Narodowych treść![3]
Wariant 4
StrzałkaPolski przemysł niech nam żyje! Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje narodowych treść!
Brak przemysłu dawniej dwoił narodowy trud,
On pomostem, który spoił z szlachtą polski lud.
Lecz nauki nam potrzeba, by osięgnąć szczyt,
Pracą sobie skarbmy chleba, zapewniajmy byt.
Każdy bo z nas, który spłaci własnej biedy karb,
Przez to samo już wzbogaci narodowy skarb.
Więc gromadnie a wytrwale, by gmach stanął wczas,
I przyświadczył naszej chwale, podniósł ducha w nas.
Polski przemysł niechaj żyje! Przemysłowi cześć!
Bo w nim dążeń dziś się kryje narodowych treść![5]
1. |
Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 64, 65. |
2. |
Śpiewnik narodowy z nutami, Mikołów, Karol Miarka, 1920, s. 59, 60. |
3. |
Barański, Franciszek, W górę serca!: drugi zbiór pieśni narodowych i patriotycznych. Cz. 2, Słowa, Lwów, Warszawa, Księgarnia Polska, 1920, s. 18. |
4. |
|
5. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. III, nr 51, s. 64. |