Przyjaźń, o bracia, niech wiąże nas,
W śpiewach wesołych czcijmy ją wraz./bis
Szczęścia boginią można ją zwać,
Radości źródłem chcącą się stać./bis
Niewinnych uciech niesie nam plon,
Róże nam ściele ze wszystkich stron./bis
W jej kole mieszka wesela duch,
Ona pierś krzepi, wzbudza sił ruch./bis
Kiedy nam życie zatruwa los
Ona łagodzi najsroższy cios./bis
Nędzarza z królem porównać śmie,
Biednych zbogaca, słodząc im dnie./bis
A więc, o bracia, ilu jest nas,
W śpiewach wesołych czcijmy ją wraz./bis[1]