Rwijmy kajdany żelazne,
Którymi wróg nas skuł.
Ojczyzna nasza w niewoli,
Za nią pójdziemy w bój!
Nie będzie wróg nas kuł w pęta,
Gnębił i oniemczał nas.
Zadrży ta orda przeklęta,
Już nadszedł zapłaty czas!
I z szumem odwiecznych lasów
Niech płynie bojowa pieśń.
Ty, wolny wietrze, na skrzydłach
W kraj, dla rodaków ją nieś!
Bojowe pieśni popłyną
Nad ziemią oblaną łzą.
Groźne dni wojny przeminą,
Wolność odkupim krwią!
Pękną faszyzmu opory,
Oczyścim kraj nasz od psów.
Złamiem niewoli zawory,
Będzie ostatni to bój![1]
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 309, 310. |