Zgłoszenie do artykułu: Smutek

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Dajcie mi mieć trochę smutku

Dajcie mi mieć trochę żalu

Przecież księżyc też zachodzi

Chmury słońce przesłaniają

 Tak jest trudno czasem jasną świecić twarzą

 Gdy zmęczenie smutne myśli rodzi

 Nie tak wielki ogień płonie w sercu moim

 By go czasem zimny wiatr nie mroził

Dajcie mi mieć trochę smutku...

 Ogni co wygasły nikt już nie zapali

 Przebrzmiała niejedna piosenka stara

 Czas się już nie wróci, w kręgu nie zasiądzie

 Tamta najwspanialsza wiara

Dajcie mi mieć trochę smutku...

 Byli chłopcy byli, ale się minęli

 I nie staną więcej w progu moim

 Oczy z fotografii patrzą tak uważnie

 Napełniają serce niepokojem

Dajcie mi mieć trochę smutku...

 Najgorsza samotność kiedy wokół ludzie

 Przed nią nawet uśmiech nie obroni

 Czasem tak jak żebrak bardzo długo czekam

 Lecz nikt do mnie nie wyciągnie dłoni

Dajcie mi mieć trochę smutku...[1]