Śpiew ocalenia

Zgłoszenie do artykułu: Śpiew ocalenia

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Spojrzałem słońcu w oczy płowe

Do bólu mnie olśniło

Odjęła mi człowieczą mowę

Okrutna życia miłość

Milczenie – stukamiennym murem

Od światła dzieli ciemność..

Podziel się ze mną swoim bólem

Podziel się ze mną

Taka jest wieczna rzeczy kolej

Od śmierci chroni pieśń

Wszystko co piękne musi boleć

Chociaż tak trudno to znieść

Kwiat podeptany podnieść najczulej

Tęsknotą niedaremną...

Podziel się ze mną swoim bólem

Podziel się ze mną

Dwie dłonie – dziesięcioro palcy

Splecionych przeciw nienawiści

Radości nie dla wszystkich starczy

Bólu wystarczy dla wszystkich

I będzie na tej ziemi święto

I będzie wesele

Podziel się ze mną swoim bólem

A ja się z tobą swoim podzielę

Taka jest wieczna rzeczy kolej

Od śmierci chroni pieśń

Wszystko co dobre musi boleć...

Chociaż tak trudno to znieść

Umarłej róży skrzepłą purpurę

Podnieść, ocalić...

Podziel się z nami swoim bólem

Podziel się z nami

Taka jest wieczna rzeczy kolej

Od śmierci chroni pieśń

Wszystko co dobre musi boleć...

Chociaż tak trudno to znieść[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.michalbajor.pl/
Oficjalna strona internetowa Michała Bajora [odczyt: 24.10.2015].