Spojrzenie (nieraz jest długą rozmową)

Zgłoszenie do artykułu: Spojrzenie (nieraz jest długą rozmową)

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Spojrzenie nieraz jest długą rozmową,

która w wiązadłach zdania się nie mieści;

głębia twych oczu jest głębią jej treści,

brylantowy każdy przebłysk: słowo...

Spojrzenie Twoje jest baśnią tęczową,

dziwne, tajemne snuję zeń powieści...

duszę mą koi i myśli me pieści,

że jeszcze kochać pragnę... żyć na nowo!

Smutek wędrowiec wciąż włóczy się ze mną

i zrywa każdą wątłą nić marzeń –

nie warto kochać i cierpieć daremno

każdy uśmiech szczęścia w jad zmienia, zmienia

Spojrzenie Twoje jest baśnią tęczową,

dziwne, tajemne snuję zeń powieści...

Smutek wędrowiec wciąż włóczy się ze mną

i zrywa każdą wątłą nić marzeń –

nie warto kochać i cierpieć daremno

każdy uśmiech szczęścia w jad zmienia, zmienia

Zawsze mi smutno będzie, zawsze ciemno...

Promykiem słońca: Twoje spojrzenia...

Zawsze mi smutno będzie, zawsze ciemno...

Promykiem słońca: Twoje spojrzenia...[1]

Bibliografia