I
Nie za duży, nie za mały,
Średni człowiek, średni cały.
Średnia płaca, średnie plany,
Średnio zdolny, średnio cwany.
Średnia pamięć, średnie zdrowie,
W średnim wieku – średni człowiek.
Ani z prawa, ani z lewa,
Ani z góry, ani z dołu,
Z żadnej nie wystaje strony –
Idealnie uśredniony.
Ref.
Tak to średnio żyje sobie
Człowiek średni, średni człowiek.
Tak to średnio żyje sobie
Człowiek średni, średni człowiek.
II
Nie za duży, nie za mały,
Średni człowiek, średni cały.
Średnia wiedza, średnie hobby,
W średniej pracy – średnio dobry.
Średnie dzieci, średnia żona…
A potencja?… Średnia ona.
Ref.
Tak to średnio żyje sobie
Człowiek średni, średni człowiek.
Tak to średnio żyje sobie
Człowiek średni, średni człowiek.
III
Nie za duży, nie za mały,
Średni człowiek, średni cały.
Średnie wzloty, średnie klęski,
Ciężar życia średnio ciężki.
Średni w gestach, średni w mowie,
W każdym calu – średni człowiek.
Nigdy w przodzie, za nic w tyle,
Byle w środku, w środku byle.
Ref.
Całkiem średnio żyje sobie
Człowiek średni, średni człowiek.
Całkiem średnio żyje sobie
Człowiek średni, średni człowiek.
IV
Aż nastaje taka chwila,
Nad średniakiem śmierć się schyla;
Leży sobie średni człowiek
W średnim grobie, w średnim grobie.
Jeśli zaś o ścisłość chodzi:
Gówno wszystkich to obchodzi.[1]
1. |
Kmita, Rafał |
2. |
Kozłowska, Agnieszka |