Stacyjka Zdrój

Zgłoszenie do artykułu: Stacyjka Zdrój

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Stacyjka Zdrój, miasteczko przy niej


a nad miasteczkiem widzę tym,

jak niziuteńko niebo płynie,


na którym imię twe pisze dym.


Jak niziuteńko niebo płynie,


na którym imię twe pisze dym.



Na rynku zawsze ludniej,


gdy targ przy starej studni.


U wrót plebanii drzemie dziad


i kasztanami sypie wiatr.



Wciąż wracam na stacyjkę białą


pociągiem, który lato wiózł.


Wesołych brzóz go sześć witało –


sześć go żegnało zmartwionych brzóz.


Wesołych brzóz go sześć witało –


sześć go żegnało zmartwionych brzóz.



Ze stacji droga krótka –


zielona stara furtka 
zaskrzypi cicho:

„Jak się masz –


podobną kiedyś znałam twarz”.



A potem sień – ktoś drzwi odmyka –


głosy wzruszone, twój i mój.


A potem cień i wszystko znika,


i już umyka Stacyjka Zdrój.


A potem cień i wszystko znika,


i już umyka Stacyjka Zdrój.[2]

Bibliografia

1. 

Wolański, Ryszard

2. 

http://www.turnau.com.pl/
Oficjalna strona internetowa Grzegorza Turnaua [odczyt: 27.06.2014].