Ziemio serdecznie znajoma,
stara, mazurska ziemio,
na bursztynowym twym szlaku
echa pamiątek drzemią.
W takt szumu sosen starych,
co pamiętają nas,
zanucimy piosenkę,
niech płynie w ciemny las,
w stary, mazurski, polski las!
Szuwary, ślijcie nam
tęsknoty wieczny śpiew,
niech wiatr przyniesie nam
mazurskich jezior zew...
Niech lasy śpiewają!
Niech lasy wzywają...
by w sercu obudzić
wieczny żal.
/Niech wiatr przyniesie nam
zapach mazurskich fal./bis
Ludzie serdecznie nam bliscy
praojców mowę znają
i razem z nami przy ognisku
swe pieśni zaśpiewają.
Niech płynie zgodnym rytmem
piosenka poprzez las,
harcerskich wspomnień roje
wyzwala w każdym z nas.
Niechaj wyzwala w każdym z nas![1]