Tam, gdzie na drogach znajomy wiatr,
Matko, gdzie ciche słońce wśród złotych zbóż,
tam żyjesz matko jak polny kwiat,
co w swoją ziemię głęboko wrósł.
Matko Twoich prawd pełen jest cały mój świat:
ziemia ta, cichy dom, wszystko co mam.
Ponad czas, ponad dal łączy nas myśl,
nie ma dnia, żebym tam nie był, gdzie ty...
Ze wszystkich chwil te mi najdroższe,
gdy cię na progu witam radosną.
Matko Twoich prawd pełen jest cały mój świat:
ziemia ta, cichy dom, wszystko co mam.
Ponad czas, ponad dal łączy nas myśl,
nie ma dnia, żebym tam nie był, gdzie ty...
Matko tyś los mój znała, gdy szedłem w świat
pod chustą w dłoniach rosiłaś łzy.
Na czole jeszcze mam krzyża ślad
a w sercu twoją serdeczną myśl.
Matko Twoich prawd pełen jest cały mój świat:
ziemia ta, cichy dom, wszystko co mam.
Ponad czas, ponad dal łączy nas myśl,
nie ma dnia, żebym tam nie był, gdzie ty...
Ty po dawnemu masz w oczach blask,
Matko, gdy do wieczerzy nakrywasz stół,
wiem, że wyglądasz mnie cały czas
i noce długie spędzasz bez snu.[1]