Tam, za Odrą, jest Ojczyzna ma,
Ziemia polska, ziemia ta.
Tam jest miłość, szczęście, tam są serca dwa,
Każdy z nas w tej ziemi coś drogiego ma.
Dziś się waży jej przyszłości los,
Niejednemu w piersi zamarł głos.
My nie traćmy ducha, nie spuszczajmy głów,
Przejdzie zawierucha, Polska będzie znów.
Dzielnych synów ziemia polska ma,
Niejednego zachowa,
Po to walczy dzielnie wielki Piastów ród,
Wolność nam przyniesie białego orła gród.[1]
1. |
Świrko Stanisław, Z pieśnią i karabinem: pieśni partyzanckie i okupacyjne z lat 1939–1945: wybór materiałów z konkursu ZMW i „Nowej Wsi”, Warszawa, Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1971, s. 229. |