Był pociąg we mgle,
Obcy jak sen,
Była jesień i smutek na szkle
I dziewczyna chłodna jak noc,
W której prawdy nie ma za grosz.
Ktoś krzyknął mi „Cześć!”,
Wiedział, co jest
I w mrok się zapadł cicho jak kot.
A potem jej głos,
Ostry jak dzwon
I samotność blisko – o krok.
I skończył się film
Szary i zły,
Choć mógł przecież zdarzyć się nam,
Gdybym dobrze rolę swą grał,
Gdybym tobie wierzył choć raz.
To wszystko słowa, słowa,
Nieprawdziwe jak ty i ja!
Tylko, słowa, słowa,
Niepoprawne, ślepe jak ćma!
Był wyrok – na złość,
Nagły jak cios,
Było kłamstwo i obłęd i szok!
Potem finał marny i zły,
Zakłamany, śmieszny jak my.
I zawsze tak jest –
– Chcemy czy nie:
Czas na drobne zmienia się nam
I powoli sensu w nim brak,
Ale trudno – trzeba w coś grać!
To wszystko słowa, słowa...[1]
1. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=448 |
2. |
https://online.zaiks.org.pl/utwory-muzyczne/89722 |