Trzeba mieć specjalną skrzynię

Zgłoszenie do artykułu: Trzeba mieć specjalną skrzynię

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Życie sen ci spędza z powiek,

Życie to skrajności dwie.

Albo ma za dobrze człowiek,

Albo ma za... źle

Nie licz na to, że to minie,

Ale żeby jakoś żyć,

Trzeba mieć specjalną skrzynię

I się w skrzyni kryć.

Albo w górę,

Albo z górki.

Albo w słońce, albo w dym.

Trzeba mieć specjalne dziurki,

Żeby mieć oddychać czym.

W życiu bywa doskonale,

Ale potem daje w kość.

Albo kobiet nie masz wcale,

Albo masz ich dość.

A że w życiu tak, jak w kinie,

Nagłe zwroty akcji są,

Trzeba mieć specjalną skrzynię

I się chować w nią.

Albo w górę,

Albo z górki.

Albo w słońce, albo w dym.

Trzeba mieć specjalne dziurki,

Żeby mieć oddychać czym.

W sumie w życiu to się liczy,

Żeby szczęścia trochę mieć.

Jak się dobrze zakotwiczy,

To coś wpadnie w sieć.

I zakochasz się w dziewczynie,

Cały świat byś oddał jej.

Ale mimo wszystko skrzynię

Gdzieś pod ręką miej!

Albo w górę,

Albo z górki.

Albo w słońce, albo w dym.

Trzeba mieć specjalne dziurki,

Żeby mieć oddychać czym.[1]

Bibliografia

1. 

Andrus, Artur
Archiwum prywatne.

2. 

Kozłowska, Agnieszka
Na podstawie książeczki dołączonej do płyty Artura Andrusa Sokratesa 18 wydanej w 2018 r.