Wariant 1
StrzałkaKiedyś wezmę sobie wolny dzień,
Kiedy mi się znudzi moja gra,
Z objęć sceny nagle wyrwę się
I spod szminki wyjrzy ludzka twarz.
Wyjdę stąd jak gdyby nigdy nic,
Szybko wmieszam się w codzienny tłum,
A gdy już się stanę jednym z nich,
Może znów uwierzę w magię słów?
Trzeba umieć się cieszyć,
Trzeba umieć się śmiać,
Trzeba serca uleczyć,
Póki jeszcze jest czas!
Ludzie to duże dzieci,
W bajki wierzą nie raz –
– Trzeba umieć się cieszyć,
Trzeba umieć się śmiać!
Poukładam sobie z klocków świat,
Taki sam jak ten, gdzie nie ma mnie,
Lekką ręką wszystko zmienię w żart,
Żeby znów usłyszeć własny śmiech.
Raz przynajmniej będę miał ten gest,
Że wybiorę sobie rolę sam
I przekonam się co warta jest
W zabieganym świecie moja gra.
Trzeba umieć się cieszyć...
Kiedyś wezmę sobie wolny dzień
I ucieknę choć na moment stąd,
Tam gdzie ludzi jeszcze stać na śmiech,
Chociaż ich pocieszać nie ma kto.
Lecz na razie ciągle stoję tu,
Gdzie oślepia oczy świateł błysk
I powtarzam wielki numer swój,
Który znam na pamięć tak, jak nikt!
Trzeba umieć się cieszyć...[1]
Wariant 2
StrzałkaChmurzy się niebo na deszcz –
– A niech się chmurzy!
Niebo ma prawo do łez,
Prawo do burzy!
Kiedy prognozy są złe,
Nie jest najgorzej,
Znaczy, że gorzej, niż jest,
Także być może!
Trzeba umieć się cieszyć,
Trzeba umieć się śmiać,
Trzeba serca uleczyć
I nadzieję im dać!
Trzeba umieć się cieszyć,
Trzeba umieć się śmiać!
Ludzie rzucają na wiatr
Słowa wytarte
A my stawiamy nasz świat
Na jedną kartę.
Dla nas to życie ma smak,
Warte jest grzechu
I już do szczęścia nam brak
Tylko uśmiechu!
Trzeba umieć się cieszyć,
Trzeba umieć się śmiać,
Trzeba serca uleczyć
I nadzieję im dać!
Trzeba umieć się cieszyć,
Trzeba umieć się śmiać![2]
1. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=652 |
2. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/product_info.php?products_id=653 |
3. |
http://www.teksty.agencja-as.pl/index.php?manufacturers_id=113 |