Zgłoszenie do artykułu: Ucisz serca

Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych przez Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE i ustawą o ochronie danych osobowych z dnia 10 maja 2018 (Dz. U. poz. 1000), w celu wymiany informacji z zakresu polskiej pieśni i piosenki. Wymiana informacji będzie się odbywać zarówno za pośrednictwem niniejszego formularza jak i bezpośrednio, w dalszym toku spraw, redaktora bazy danych, prowadzącego korespondencję z właściwego dla niego adresu mailowego.
Administratorem danych jest Ośrodek Kultury „Biblioteka Polskiej Piosenki” z siedzibą w Krakowie przy ulicy Krakusa 7. Wszelkie dokładne informacje o tym jak zbieramy i chronimy Twoje dane uzyskasz od naszego Inspektora Ochrony Danych Osobowych (iodo@bibliotekapiosenki.pl).
Wszystkim osobom, których dane są przetwarzane, przysługuje prawo do ochrony danych ich dotyczących, do kontroli przetwarzania tych danych oraz do ich uaktualniania, usunięcia jak również do uzyskiwania wszystkich informacji o przysługujących im prawach.

Kto przysłonił te księżyce nad dachami

mądrą głowę miał

Chciał by żony całowały się z mężami, nie wpadały

mój kochany w szał

Po co biegniesz za księżycem w dal na łowy

gdy masz w domu kwiat?

Wiernym ludziom serca błyszczą jak podkowy

a złym ludziom czarno kwitnie sad

Uplotę Ci złoty kołacz z moich złocistych promieni

Już Ty się, człowieku, nie kołacz, niech Ci się na dobre odmieni

Ja Twoje bóle utulę, otworzę Ci niebo snów

Ja swoje żale oddalę, wróćże tu

Pora już siadać do stołu, czas już do Boga biec

I nasze serca uciszyć w blasku świec

Ucisz serce, ucisz serce, w białym świetle szabasowych świec

Ucisz serce, ucisz serce, jedno z tylu, jedno z tylu serc

Wielki Panie winorośli, Stworzycielu gwiazd

Proszą dzieci i dorośli, nie zapomnij, nie zapomnij nas

Ty, co gładzisz oceany i prowadzisz w dal bezpieczną

Spojrzyj też na nasze rany, na kołyskę i miasteczko

Rozesłano już kobierce w białym świetle szabasowych świec

Ucisz serce, ucisz serce, jedno z wielu serc

Ty, co złocisz łany zboża, mielisz mąki pył

Od pożaru i od noża chroń nas z całych sił

Daj nam rodzić się w pokoju i umierać w noc serdeczną

Wodą z królewskiego zdroju pobłogosław to miasteczko

Ucisz serce, ucisz serce, w białym świetle szabasowych świec

Ucisz serce, ucisz serce, czarne gwiazdy serc[1]

Bibliografia

1. 

http://magdaumer.pl/home/spiewnik/ucisz-serce/
Oficjalna strona Magdy Umer [odczyt: 19.04.2023].