Wierzymy Panie, że tam – do tej ziemi,
Gdzie nam dziecięce lata upływały,
Po dniach spędzonych pomiędzy obcymi,
Dasz nam powrócić w gniazda pozostałe,
Że niezadługo skończy się wygnanie:
Wierzymy, Panie!
Wierzymy Panie w moc swego oręża
I w sprawiedliwość Twoją niezmierzoną,
Wiemy, że słuszność sprawy przezwycięża.
Moc wrogą, choćby najbardziej wzmożoną
Silni ufnością w Twoje zmiłowanie:
Wierzymy Panie!
Wierzymy Panie, że sploty łańcucha,
Co gniotły naszą Ojczyznę przez wieki,
Pękną, zerwane siłą rąk – i ducha,
Że dzień zwycięstwa dla nas niedaleki.
Że oto idzie ku nam Zmartwychwstanie: