Gdy na wybrzeżach twojej ojczyzny
Obaczysz kiedy okręt strzaskany,
Co przez sterników nie przez bałwany
Zginął wpędzony w zdradne mielizny.
/Poświęć mu poświęć łezkę choć jedną,
On tobie Polskę przypomni biedną./bis
Osierocone, gdy ujrzysz dzieci,
Co płacząc matki rzewnymi łzami,
Tułać się muszą po obcej ziemi,
Póki nadziei błysk nie zaświeci:
/Westchnij nad niemi, wzrok twój obaczy
Obrońców Polski, a dziś tułaczy!/bis
Jeżeli ci się oglądać zdarzy
Wulkan, co dzikich gór jest olbrzymem,
Co miota lawą i bucha dymem
I wieczny ogień w głębiach swych żarzy:
/Ach! Pomyśl sobie, tak sami płonie
Miłość ojczyzny w Polaków łonie!/bis
A jeśli, błądząc myślą po świecie,
Napotkasz naród wolny, szczęśliwy,
Gdzie żyznym plonem złocą się niwy,
Gdzie krwawym berłem tyran nie gniecie:
/Ach! Wznieś do niebios gorące modły,
Bo takie szczęście Polsce przywiodły!/bis[1], [2], [3], [4], [5]
1. |
M. B. Nowina, Pieśni narodowe, wojenne, obozowe, ludowe: z muzyką, Warszawa, Księgarnia Maksymiliana Borkowskiego, 1916, s. 22, 23. |
2. |
Śpiewnik pracownic polskich, wyd. 5 powiększone, Poznań, 1919, s. 70, 71. |
3. |
Wójcicki Antoni, Cieślak Antoni, Polskie pieśni i piosenki: śpiewnik polski, Warszawa, Wydawnictwo Polonia, 1989, s. 131, 132, 214. |
4. |
Adamski Walerjan, Polski śpiewnik narodowy z melodiami, wyd. 2, Poznań, Księgarnia i Drukarnia św. Wojciecha, 1919, s. 98–100. |
5. |
Świerczek Wendelin, Śpiewniczek młodzieży polskiej: zawierający dawne i nowsze pieśni z muzyką na 1, 2 i 3 głosy. Z. 1–3, Kraków, Księża Misjonarze, 1917, z. II, nr 49, s. 74, 75. |
