Jeżdżoł ze mną do Dymbiny, do zologu my chodzili.
Czynsto broł mnie na migane, na wieprzowom giyre z chrzanem,
a raz w parku na Sołaczu, tak ślypiami na mnie patrzuł,
tak bajtlowoł, a zaś potem robiół na co mioł ochote,
po tym fyroł jak ta stonka...
Ech, w wymborku go utonkać!
Ref.:
Wyćpiół mnie, jak starą kiste albo wyro,
Wyćpiół mnie, jak ryczke z wyłamanom giyrom,
Wyćpiół mnie, jak próżnom tytke na gemele,
Wyćpiół mnie, jak zgnitom pyre, no i tyle!
Wyćpiół mnie, jak przechodzony stary laczek,
Wyćpiół mnie, i już go wiyncy nie zobacze...
Wyćpiół mnie, frechowny szuszwol z rudom glacom,
wyćpiół mnie,
Wiaruchna – czymu? Wiara – za co?
Tak zawrocoł mi gitare, że mu lajsłam kluft na miare,
heklowałam mu szkarpatki, szykowałam z gzikiem sznytki
jod leberke, plyndze, szabel, szneki z glancem wuchte babek
Gdy sie najod, sztachnuł ćmikiem, to obuwoł swe trzewiki
broł katane i glazejki i jak kejter wioł z antrejki!
Gdy szpycnyłam, że odyńdzie, w sznupe wyrżłam
tyj gilejzie!
Ref.:
Wyćpiół mnie...[1]
